فایتر دیلی: در کنار مشه بن شیمل هستیم برادر اسراییلی ما. شما قراره که فردا در مقابل یکی از هموطنهای ما، رضا مددی بازی کنید. تدارک این بازیها از کجا شروع شد؟
مشه بن شیمول: این از طرف رضا بود. اون این موضوع رو پیش کشید، میخواست که از بازنشستگی برگرده و با برگزاری یک مسابقه پیامی بزرگ رو به جهان بفرسته و مهدی یا کسی که مسئول ای ک فایتینگ هستش با مربیهای من صحبت کردند و اونا هم در مورد این مسابقه از من سوال پرسیدند. بدون لحظهای درنگ تصمیم گرفتم که اینو قبول کنم چون هنوز فکر میکنم که موقعیت بسیار خوبیه هم برای من و هم برای رضا که به جهان نشون بدیم که سیاست از ورزش جداست.
فایتر دیلی: ممنون برای قبول این بازی. واکنش مردم اسرائیل به این موضوع چه بود؟
مشه بن شیمول: دیوانوار بود. همه اونا خیلی مثبت بودند نسبت به این موضوع، خیلی خوشبین بودند چون بالاخره مسابقه دادن در مقابل همدیگه میسر شد، مسابقه در مقابل یک ایرانی هرگز اتفاق نیفتاده بود البته پس از انقلاب. همه اونا این رو موقعییت بزرگی میدونن و برای من خوشحال هستند که میتونم نقشی رو داشته باشم که در تاریخ ثبت میشه.
فایتر دیلی: آیا فکر میکنی که این پیام به گوش جهانیان میرسه؟
مثل ورزشهای رزمی من بر این باورم که کارهای بزرگ از اتفاقهای کوچک شروع میشند، شاید این توافق صلحی بین کشورها نباشه اما اتفاقیه که در سر تأ سر جهان سر و صدای زیادی میکنه. باورم اینه که بعد از مسابقه فردا و پس از اینکه مردم دیدند که ما دشمن هم نیستیم و هیچ مشکلی با هم نداریم و عکسی که با هم پس از بازی میگیریم، اونا متوجه همه چیز میشند. شاید یک سری تغییرات رو از همینجا باید شروع کرد و باز هم میگم که سیاست جایی در ورزش نداره. مردم سخت تمرین میکنند و زندگیشون رو صرف این کار میکنند برای اینکه شانس این رو داشته باشند که رقابت کنند نه اینکه به دلیل موارد سیاسی از اون محروم بمونند.